Reviews duitsland 2023


Horror stories - Asylum of fear

6-8-23

3 personen - ontsnapt

Cijfer : 9.5

Beter dan het origineel

Eindelijk nog eens een escapetripje op de planning.
Dit keer gaat de reis naar Wuppertal en met wel een goede reden. Escape Stories is een naam die tot nu toe niks "bijzonder" te melden had, tot ze kamers van Athene ging uitbaten.
Onder de naam Horror Stories zijn ze van plan om een eigen wereld te creëren met daarin verschillende verhaallijnen (kamers). Hun mosterd halen ze duidelijk bij Lockhill, maar dit hoeft niks negatief te zijn.

Beide enge rooms die ze hebben zijn afkomstig uit Athene, The Dark Forest is eigenlijk The Litchver Woodland en Asylum of Fear is natuurlijk het Sanatorium.
Ik heb zelf The Sanatorium in Athene 2 keer gespeeld in Midnight modus (2.5 uur-je kan die kamer in 3 modi spelen)
Hier hebben ze maar 1 modus van 75 minuten, dus je kan helaas niks kiezen qua engheid.
Ik was vooral benieuwd wat ze juist aangepast hadden en anders deden en dat lezen jullie hier terug.

Onthaal:
Parkeren kan op straat, ma/za betaald, zondag gratis. Je moet wat geluk hebben of je ergens in de zijstraten kan staan, trek hier een minuut of 10 extra voor uit.
Eens daar loop je via de bordjes naar boven, vul je opnieuw een papier in en ga je naar binnen. Het stadje wat ze aan het bouwen zijn komt hier echt tot zijn recht, al ziet het er momenteel nog heel kaal en kil uit. Ik ga er ook vanuit dat dit work in progres is want echt sfeer schepte het nog niet.

Kamer:
De start is in ieder geval al anders dan in Athene en ik denk dat ik deze wel iets leuker vind.
Nog voor we het goed en wel beseffen staan we weer terug op de plek waar ik voor het eerst echt getwijfeld heb: wil ik dit wel doen. Dit is een van de enige kamers die me echt de kriebels gaf en dat komt vooral door wat er niet is vs het decor.
Voor een van onze teamleden was het al snel duidelijk dat dit niet de kamer voor haar was en na een dikke 10 minuten waren we nog met 2 over.

De kamer is echt een kopie van Athene, qua vloerplan dan toch. Wel zijn er toch zaken anders, maar die ervaarde ik enkel als positief. Waar ze in Athene met een room zitten die in 3 modi gespeeld moet kunnen worden, is het hier 1 versie, wat eigenlijk beter tot zijn recht komt.
Ze skippen het ingewikkelde middenstuk dat veel te veel ruis bevatte en blijven bij de kern. Ook hier weer is het verhaal en de meeste puzzels het zwakke punt, want de opdracht waarmee we binnen gestuurd worden, komt niet meer terug en het zal eerder puur toeval zijn dat je hier info over vindt dan dat de kamer het zelf geeft.

Wat enorm goed zat waren 3 zaken:

1: De acteurs. Mijn god wat hebben we hier onze handen vol mee gehad. Ze zaten echt fantastisch in hun rol en deden er echt alles aan om ons het leven zuur te maken. Waar ik in Athene de grens opzocht om gepakt te worden, wat eigenlijk nooit gebeurde, moest ik er hier niet veel moeite voor doen.
2: Het grootste nadeel van deze kamer in Athene was voor mij hoe vies deze room was. Ze werken met rook, maar mijn god, zoveel rook dat werkelijk alles nat was van die rook, wanden, vloer, alles wat je vast pakte was nat. Dat is hier niet en het grappige is, het maakt qua sfeer amper iets uit.
3: De flow. De kamer is logischer, makkelijker en daardoor is er meer tijd voor het betere acteerwerk. Dat kwam ook terug en je merkte hoe dit Asylum echt tot leven kwam daardoor.
Maar opnieuw ontsnap ik met vraagtekens. We hebben verschillende zaken opgelost en niks mee gedaan en bepaalde zaken ook totaal niet benut.
Je gaat dus naar buiten met de vraag: waarom kan ik ontsnappen, waar is plots iedereen heen en wat heb ik al die tijd dan eigenlijk gedaan?

Conclusie:
Het is grappig om te zeggen dat de kopie beter is dan het origineel. Ik zou het helemaal grappig vinden moest deze room straks bij Terpeca hoger eindigen dan de versie in Athene.
Maar het is wel zo. Door de beperktere tijd, het betere acteerwerk en continue de spanning, is dit veel intensiever dan 2.5 uur in midnightmodus. Daar voelde ik geen pakkans, had ik vaak de indruk dat we alleen waren en begonnen de puzzels gewoon te irriteren.
Dat in combi met de nettere kamer maakt het voor mij dat deze kamer beter scoort dan het origineel.
Ja vergeet het verhaal en wat je aan het doen bent, maar geniet van een echte top horrorkamer die de meeste van jullie echt uit hun comfortzone gaat trekken.

Echt napraten kan je hier, ondanks het stadje, niet en we merkten aan alles dat het een beleefdheidspraatje was , foto en wegwezen.

 


escape stories - The secret of the wonderlamp

6-8-23

3 personen - ontsnapt

Cijfer : 7

Agrabah in the Mall

Eindelijk nog eens een escapetripje op de planning.
Dit keer gaat de reis naar Wuppertal en met wel een goede reden. Escape Stories is een naam die tot nu toe niks "bijzonder" te melden had, tot ze kamers van Athene ging uitbaten.
Om die reden waren we ook daar, maar door het schitterende zomerweer dat voorspeld was, besloten we toch maar om een kamer toe te voegen.
Met al het horrorgeweld, leek het ons wel leuk om een iets vrolijker thema op toe zoeken: Het Geheim van de Wonderlamp of met andere woorden: Aladdin

Onthaal:
Parkeren kan op straat, ma/za betaald, zondag gratis. Je moet wat geluk hebben of je ergens in de zijstraten kan staan, trek hier een minuut of 10 extra voor uit.
Let op dat het hier een andere locatie betreft dan de horrorkamers. De room zelf ligt in een wandelgebied dus je zal niet voor de deur kunnen parkeren.
De escape room heeft een steampunk-achtige ontvangstruimte. Voor de hoeveelheid kamers die ze hier hebben is hij niet erg groot en het is duidelijk niet de bedoeling dat je hier te vroeg bent of blijft napraten.
Het ontvangst zelf is vriendelijk en onze host spreekt prima Engels.
Al snel bosten we hier ook weer op het probleem dat niet alles vertaald is zoals het zou moeten zijn. We moeten op een tablet iets tekenen (geen idee waarom voor een simpele room als dit, ma bon) maar de Engelstalige vertaling blijkt foetsie te zijn. Ff later blijkt hij niet te bestaan, dus moeten we het met de Duitse versie doen.

Kamer:
De traditionele uitleg wordt ons gelukkig bespaard en de medewerker neemt ons in karakter mee naar de room die in het kleine winkelcentrum langs de escape ligt. Wel een beetje grappig dat je in de kille gang van een leeg winkelcentrum het verhaal te horen krijgt dat je in Agrabah de boel mag gaan redden. Van alle keren dat een intro in de kamer zou mogen, is dit wel de keer :-)
Voor we in de kamer gaan krijgen we nog snel een woordje uitleg dat een puzzel niet perfect op te lossen is in het Engels en dat er een soort van oplossing voor komt.

De kamer ziet er in ieder geval wel oosters uit. Ze hebben echt moeite gedaan om de oosterse sfeer goed neer te zetten en het systeemplafond te verbergen. De puzzels zijn leuk in thema, maar voegen verhaaltechnisch niks toe.
Wel wordt snel duidelijk dat dit geen kamer is voor meer dan 3 spelers. Daarvoor is de kamer te lineair en zijn de ruimtes toch aan de krappe kant. Maar de flow zit goed, dat moeten we toegeven.
De oplossing voor het taalprobleem blijkt minder ingenieus dan gedacht, gewoon overrulen die handel. Doodzonde voor zo een kamer.
Voor we het goed en wel beseffen blijkt de kamer klaar te zijn. 36 minuten met 1 hint en 2 puzzels die we overgeslagen hebben door het taalprobleem.

Conclusie:
Dit is een brave puzzelkamer die prima is voor een gezin of als opwarmer. Maar voor 109 euro bleef ik toch wat op mijn honger zitten.
Ik vind dit een ongelofelijk thema waar je met geuren, muziek en zoveel herkenbare attributen iets mee kan. Ik zou zo graag meer van dit soort kamers zien.
Net als bij hun andere kamers loopt Escape Stories zich zelf wat voorbij op dit moment en geven ze maar al te graag aan dat de kamers in het Engels te spelen zijn terwijl dat eigenlijk niet zo is.
Zeker als we dan ook nog eens buiten komen met een snelle tijd en er puzzels overruled worden, dan heb je aan mij geen gelukkige mens.
De kamer op zich was echt prima en de afwerking en flow zeker prima te noemen.
Speel hem met max 3 mensen en verwacht niks schokkend.

 

https://www.escape-stories.de/


Horror stories - The Dark forest

6-8-23

3 personen - ontsnapt

Cijfer : 8.5

Don't go outside...

Eindelijk nog eens een escapetripje op de planning!
Dit keer gaat de reis naar Wuppertal en met wel een goede reden. Escape Stories is een naam die tot nu toe niks "bijzonder" te melden had, tot ze kamers van Athene ging uitbaten.
Onder de naam Horror Stories zijn ze van plan om een eigen wereld te creëren met daarin verschillende verhaallijnen (kamers). Hun mosterd halen ze duidelijk bij Lockhill, maar dit hoeft niks negatief te zijn.

Beide enge rooms die ze hebben zijn afkomstig uit Athene, The Dark Forest is eigenlijk The Litchver Woodland en Asylum of Fear is natuurlijk het Sanatorium.

Ik heb zelf door omstandigheden helaas The Litchver Woodland versie niet gespeeld, dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal, van Sanatorium kan ik jullie wel wat meer de details geven, maar dat is voor de andere review.

Onthaal:

Parkeren kan op straat, ma/za betaald, zondag gratis. Je moet wat geluk hebben of je ergens in de zijstraten kan staan, trek hier een minuut of 10 extra voor uit.
Er is geen ontvangstruimte, je komt aan, tekent een papier, bergt je spullen op en je kan nog naar de wc en van daaruit start het spel meteen.
Hun website geeft aan dat deze kamer in het Engels te spelen is, maar het gaat een beetje zoals het boeken zelf, je moet er wat geluk mee hebben. Hoe vaak je ook op Engels klikt, alles blijft zowat in het Duits, net zoals de bevestigingsmails.

Kamer:
Ja dit herkennen we wel van Athene, meteen start het spel. Onze acteur zit goed in zijn rol en spreekt goed Engels. De ruimte is mooi, sfeervol en zet meteen de toon.
Maar al dat goed smelt als sneeuw voor de zon als we daadwerkelijk de kamer in moeten. Dit had zoveel toffer gekund als deze onhandige, tijdrovende manier die je tevens uit het verhaal haalt. Ik had dit zo graag anders gezien, maar hier zal best een reden voor zijn waarom het niet zou kunnen.

Eens dat het spel begint moet ik toegeven dat het echt een bos is waar je terecht komt. De bomen, de grond, de sfeer, alles zet de toon van een eng, mysterieus bos.
Uiteraard is dit geen gewoon bos en zit er van alles verscholen achter de bomen wat je beter niet te pakken krijgt.
Hoewel het spel zich goed terug oppakt en meteen een goede toon neerzet, hadden ze voor mij veel langer de mysterieuze kaart mogen spelen.
Dit is ook iets wat ze in Athene maar niet willen snappen, dat de verbeelding van spelers veel sterker is dan een acteur die je volledig ziet.
Het zwakke punt momenteel is het verhaal vs de puzzels. Sowieso zijn puzzels in een room als deze raar en passen opdrachten veel beter.
Eerst en vooral loop je te vaak doelloos te zoeken naar een slot. Uiteraard worden de opdrachten en puzzels gebruikt om je van A naar B te laten gaan, maar de reden was te vaak vaag. Ook hebben ze amper een link met het verhaal wat opnieuw een gemiste kans is. Ook hier weer troffen we Duitse teksten aan, terwijl dit prima in het Engels had gekund. Ook audio boodschappen die nog niet vertaald waren waardoor je je afvraagt of deze kamer wel volledig in het Engels te spelen is momenteel.
Naar het einde toe zit je eigenlijk met meer vragen dan we toekwamen en ontsnappen we op een vrij simpele 2015-achtige manier.

Conclusie:
The Dark forest heeft heel veel in zich om echt een toproom te zijn, maar laat op dit moment steken vallen.
Onze acteurs deden het goed en volgde duidelijk hun script, alleen mist dat script echt gelaagdheid.
Er is geen echte opbouw en ze kunnen veel meer spelen met: zag ik nu net iets of niet…
Ik gooide momenteel echt alle opdrachten en puzzels eruit, 1 in het bijzonder en zou de kamer echt wat meer reden geven, vooral naar de opdracht in het midden die nu wel heel matig wordt geïmplementeerd. Hier is veel ruimte voor verbetering.
De start zal helaas niet anders kunnen, wat dood jammer is en echt een opwaardering zou zijn qua wauw factor.

Achteraf kun je ff fijn napraten met de acteurs die je ook een blikje geven in het bos met het licht aan. Ook tof zijn de beelden die je ff terug mag kijken van de hoogtepunten van je verblijf in het bos.

Dit doe je trouwens in een klein “bioscoopzaaltje” waar de mensen die niet mee binnen willen tegen betaling mee kunnen kijken.
Dit is de minst enge room van de 2 op dit moment en ondanks mijn kritiek, is het zeker een prima opstapkamer voor de horror-escape-fans in wording.