Doloris nodigt je uit haar Meta Maze te betreden, het grootste kunstdoolhof ter wereld, met meer dan 40 kamers vol mysterieuze objecten en verstopte doorgangen. Verdwaal individueel door een surrealistische wereld waar al je zintuigen op scherp worden gezet en je verbeelding en nieuwsgierigheid worden geprikkeld.
Dat is de officiële uitleg op hun site.
Al geruime tijd wil ik dit eens graag bezoeken en afgelopen week was het dan zover.
Wij boekten onze tickets online, maar het kan ook ter plaatse.
Tickets kosten:
19-25 euro zonder de mogelijkheid tot annuleren.
21-27 euro met de mogelijkheid tot annuleren.
Tijdens het boeken kies je een tijdslot. Bij aankomst scan je je tickets en krijg je een korte uitleg hoe de maze werkt.
Hou er wel rekening mee dat er dus een kans is dat je wel tickets ter plaatse kan kopen, maar niet altijd meteen binnen zal kunnen. In het ergste geval is de dag zelfs al uitverkocht.
Wacht geduldig tot het filmpje klaar is, want op het einde krijg je nog een punt mee die je verderop nodig zal hebben.
Je gaat zelf met een lift naar boven en de muziek neemt je ondertussen al lekker mee in de sfeer.
Boven dien je je spullen op te bergen in een gratis tasje of in een betaald kluisje.
Persoonlijk vond ik het jammer dat je alsnog 2.5 euro moest betalen voor een kluisje. Je mag namelijk niks meenemen in het doolhof (telefoon, handtas, etc.) Dat wil je natuurlijk veilig opbergen, dus je hebt eigenlijk weinig keuze.
Het systeem werkt met je bankkaart en vergt een woordje uitleg.
Je selecteert dat je een locker wilt huren, betaald met je kaart 2.5 euro en dan heb je een aantal seconden om de juiste locker te openen.
Ben je klaar of wil je even iets uit de locker halen, dan selecteer je "open locker", je scant je bankkaart en de locker gaat gratis terug open.
Op het einde van je bezoek geef je aan dat je de huur wilt stoppen, scant opnieuw je kaart en je neemt je spullen.
In de praktijk bleek dit systeem wel voor wat frustratie te zorgen en ik blijf het gewoon jammer vinden dat je opnieuw 2.5 euro moet betalen.
Eens je spullen opgeborgen zijn (behalve 1 bankkaart en je munt) kan je gaan zitten in de gezellige ontvangstruimte.
Indien gewenst kan je hier nog lekker wat drinken.
De start van de beleving begint individueel. Stilzwijgend kiezen ze random iemand uit het publiek die meegenomen wordt. Je krijgt een blinddoek om en ze begeleiden je op een rustige manier naar de start van de maze.
Goed om te weten dat hier niks "eng" aan is. Zodra je in de maze op een kruispunt wacht kom je vanzelf je partner of familie tegen en kan je indien gewenst samen het doolhof verkennen.
Nu wat is het?
Wel het is een surrealistisch kunstdoolhof en dat omschrijft het ook perfect.
Verschillende kunstenaars hebben elk een eigen gedeelte ontworpen dat jij al klimmend, kruipend of anders gaat ontdekken.
Je hebt geen besef van richting of tijd en zelfs voor mensen met een goed gevoel voor richting is het een uitdaging om alles uit mekaar te houden.
Dat was voor mij wel kritiekpunt 1:
- Je hebt nooit de zekerheid dat je alles gezien hebt. Op goed geluk ga je op een bepaald moment een beetje oordelen dat je overal geweest bent, maar zeker weet je dat dus niet. Het is niet voor niks een doolhof.
Nu het kan nog steeds een doolhof zijn, maar dan met bepaalde doelen, zodat je wel moet zoeken naar de juiste weg, maar dat je tenminste weet naar wat je op zoek bent.
Je moet ook weten dat eens je uit het doolhof gaat, om welke reden dan ook, je er niet meer terug in mag.
Kritiekpunt 2:
- Naar wat ben ik aan het kijken?
Ik snap dat dit surrealistische kunst is, maar ik had met momenten werkelijk geen idee wat de kunstenaar mij wou vertellen. Persoonlijk had ik liever geweten wat hij of zij graag wilde vertellen, net zodat ik er meer van kon genieten.
Plots zaten we in een boshut waar een radio speelde.... Dat was het. Ok het is surrealistisch, maar een reden of een clue was fijn geweest.
Ook zit er doordat er gebruik gemaakt is van verschillende kunstenaars totaal geen rode draad doorheen het doolhof.
Het is een kakafonie van stijlen, kleuren en voorwerpen die kant nog wal raken, maar 0 met elkaar te maken hebben op het item kunst na.
Na een dik uurtje in het doolhof gezeten te hebben was ik er wel klaar mee. Het is met momenten erg warm in het doolhof en daar spelen de smalle gangen, de trappen, het kruipen en klimmen wel een rol in.
Ik had voor mijn gevoel wel het idee dat we alles gezien hadden en ook de officiële uitgang hadden we gevonden.
Conclusie:
Ik heb mij voor 19 euro een uur prima vermaakt.
Het is echt een goed doolhof waar je met momenten echt je gevoel voor richting in verliest.
De ene ruimte is al wat mooier dan de andere en bij sommige had ik totaal geen idee waar ik naar zat te kijken en voelde het vooral een beetje goedkoop en rommelig aan.
Andere ruimtes daarentegen waren geniaal uitgevoerd net door de kleine detail of de grootsheid.
Ik miste een woordje uitleg van de artiest. Het had er bij mij voor gezorgd dat ik net wat langer in elke ruimte had doorgebracht.
Gegevens Doloris:
Adres: Spoorlaan 21, 5038 CB Tilburg